OIDFA contactdag 1 november 2024

Dit keer geen zaterdag, maar een vrijdag, in verband met de drukte in het Museum en de beschikbaarheid van personeel cq rondleider.
We begonnen met een kopje koffie en een echte Zeeuwse bolus in het Zeeuws Museumcafé.
Hier konden we meteen even bijpraten, want we hadden elkaar toch lang niet gezien.
We moesten nog even wachten op mensen, die onderweg in een file waren beland.
In verband met de opbouw van een nieuwe tentoonstelling konden we niet zoals de bedoeling was, naar het depot. Dat stond vol. In plaats daarvan had de collectie-beheerder een keur van Zeeuwse kappen naar de ontvangstzaal gebracht. Daar mochten we op ons gemak alle mutsen bekijken en zelfs aanraken, mits we onze handen hadden gewassen.

Er waren mutsen van alle streken in Zeeland: Walcheren, Arnemuiden, Axel, en natuurlijk Zuid-Beveland. Hier komen de voor ons meest bekende kappen vandaan. Daarmee worden over het algemeen de Zeeuwse kappen mee vereenzelvigd, maar er zijn zoveel meer.

Hoewel Karina, de collectie-beheerder zei, dat ze niet zoveel verstand had van kant, kon ze ons toch veel over de mutsen vertellen. Waar kwamen ze vandaan? Hoe werden ze gedragen? Waarom zit er in een aantal mutsen een “karkasje”? Waarom is die de ene keer blauw en de andere keer wit? Op de meeste van deze vragen had ze een antwoord.

Na deze unieke bezichtiging en uitleg van de Zeeuwse mutsen met kant en een heerlijke luch in het Museumcafé konden we nog op eigen gelegenheid door het museum lopen. Natuurlijk ging bijna iedereen naar de 3e verdieping om daar de Zeeuwse tapijten te bekijken. Deze verhalen van de vele zeeslagen, die de Zeeuwen met de Spanjaarden leverden.

Op weg terug in de trein konden we terugkijken op een misschien vermoeiende, maar zeer geslaagde dag.